Ως Υπέρπυκνες Γραμμικές Καλλιέργειες Ελιάς (ΥΓΚΕ) θεωρούνται όλες εκείνες οι καλλιέργειες ελιάς που υπερβαίνουν σε πυκνότητα τα 80 δενδρύλλια ελιάς/στρέμμα και καλλιεργούνται σε πυκνές γραμμές.
Σκοπός των ΥΓΚΕ είναι η όσο το δυνατόν μηχανοποίηση της καλλιέργειας, δηλαδή η μείωση των αναγκών σε εργατικό δυναμικό για φύτευση, κλάδεμα, συγκομιδή κ.λπ. και η επίτευξη της μέγιστης παραγωγής ανά στρέμμα το γρηγορότερο δυνατόν.
Οι ΥΓΚΕ ξεκίνησαν τη δεκαετία το `80 ως "ιταλική" ιδέα αλλά εξελίχθηκαν, αναπτύχθηκαν και βελτιώθηκαν από τους ισπανούς. Σήμερα θεωρούνται από τις πλέον υποσχόμενες μορφές καλλιέργειας ελιάς παρ` ότι έχουν περιορισμένο χρόνο ζωής που επηρρεάζεται από τις εδαφοκλιματικές συνθήκες, τις ποικιλίες και τις καλλιεργητικές φροντίδες.
Ενδεικτικά ο μέσος χρόνος ζωής των ΥΓΚΕ είναι τα 20 χρόνια περίπου, με μία μέση ετήσια παραγωγή καρπών 1.000 κιλά/στρέμμα και μέση απόδοση σε λάδι τα 200 κιλά/στρέμμα.
Οι πλέον συνηθισμένες αποστάσεις φύτευσης στο εξωτερικό είναι τα 3,75 έως 4,5 μέτρα σειρά από σειρά και τα 1,35 έως 1,5 μέτρο επί της σειράς.
Στις ΥΓΚΕ οι πλέον σημαντικοί παράγοντες μετά την ορθή επιλογή των ποικιλιών και τις αποστάσεις φύτευσης είναι η διαμόρφωση των δένδρων και τα ετήσια κλαδέματα που καθορίζουν απόλυτα την οικονομική βιωσιμότητα των ΥΓΚΕ.
Οι σημαντικότερες και περισσότερο χρησιμοποιούμενες ποικιλίες ελιάς στις ΥΓΚΕ είναι οι:
α) Κορωνέϊκη
β) Arbequina
γ) Arbosana.
Οι ποικιλίες αυτές συχνά αναφέρονται ως πατενταρισμένες ποικιλίες και με ιδιότητες που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, όπως π.χ. ότι υπάρχει κλώνος της Κορωνέϊκης νάνος, κ.λπ. Σε κάθε περίπτωση, στα πλαίσια της ΕΕ έχουν κατοχυρωθεί μόνο τα εμπορικά τους σήματα κάποιων ποικιλιών και όχι οι γενότυποι τους, με αποτέλεσμα να μην υφίστανται περιορισμοί στον πολλαπλασιασμός τους.
Επίσης τα τελευταία χρόνια, εκτός από τις πιο πάνω τρείς (3) ποικιλίες ελιάς προωθούνται και χρησιμοποιούνται και άλλες ποικιλίες με "δικαιώματα" - πατέντες, οι περισσότερες από τις οποίες είναι νέα υβρίδια και με περιορισμένη αγρονομική αξιολόγηση.
